Dawno mnie nie było... No ale dopadła mnie proza życia. Co się działo? Właściwie niewiele. Jeszcze przed końcem roku przeszłam leczenie radiojodem, teraz pozostają mi kontrole. Jakoś oswoiłam z tym moim rakiem. Jest dobrze.
Po nowym roku skupiłam się na zdobywaniu nowych umiejętności i ogólnie - rozwijaniu się. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.
Jeden z wielu pomysłów Pawła trafiony w dziesiątkę. Rok temu samodzielnie, od podstaw zrobił urządzenie do mielenia i prasę do wyciskania jabłek. W sobotę był dzień pod znakiem jabłek.
Mycie jabłek (i pozbywanie się lokatorów)
Tak prezentuje się prasa
Mielenie jabłek pozwala na lepsze wyciśnięcie soku. No i sąsiedzkie pogaduchy
Zmielone jabłka przekłada się do lnianego worka
No i ściskamy przy pomocy lewarka
Sok przelałam do butelek i słoików i spasteryzowałam w piekarniku. Nie dodawałam cukru, sok jest naturalnie słodki.
W tym roku mamy jabłka, których sok jest dość ciemny i nieprzejrzysty - to zależy od odmiany
Mam już wyniki histopatologiczne. Nie jest źle, ale liczyłam na lepszy wynik. Do Gliwic jechałam z optymistycznymi oczekiwaniami, bo przecież wszyscy mi powtarzali, że przy moim guzie leczenie onkologiczne skończy się na operacji. A jednak nie. Rak był dwuogniskowy, znaleziono jeden przerzut w węźle chłonnym i komórki rakowe w marginesie cięcia. Także w listopadzie czeka mnie radiojod leczniczy i tydzień w szpitalu + kwarantanna po wyjściu (brakuje radiojodu, stąd taki odległy termin). Prawdę mówiąc histopat dobił mnie bardziej niż diagnoza, którą przyjęłam z dużym spokojem. W tej chwili jestem już zmęczona niekończącymi się wizytami u lekarzy, brakiem stabilizacji. Staram się zorganizować w nowej rzeczywistości, ale łatwo nie jest
